Ben kampüsteyim. Elimde kalemim, kendi hikayemi yazıyorum satır satır. Yakında ders vereceğim. Nefrete inat, hayatı öğreteceğim.

Ben kütüphanedeyim. Kitaplara gömülmüşüm, geleceği düşünüyorum. O rengarenk, o sevgi dolu geleceği.

Ben laboratuardayım. İkili düzene inat, bilim insanı olacağım. Norm değil; bilgi üreteceğim. Tüm insanlar kendi renkleriyle yaşayabilsinler diye.

Ben yurt odasındayım. Hani şu beni almak istemedikleri yurt odasında. Tırtıl kozasından nasıl kelebek olarak çıkarsa, ben de öyle çıkacağım bu odadan.

Ben cezaevindeyim. Gün sayıyorum. Gökyüzüne kavuşacağım.

Ben evdeyim. Bu duvarların dışındaki hayata karışacağım. Ailemi kuracağım, onlarca yüzlerce lubunyadan oluşan kocaman bir aile.

Ben kan kırmızısı, ateşin turuncusu, güneşin sarısı, ağacın yeşili, denizlerin mavisi, menekşenin moruyum.

Ben gökkuşağıyım, buradayım ve hiçbir yere gitmiyorum.